بررسی نقش عوامل ساختاری و مدیریتی دانشگاه در افزایش انجام انجام طرح های تحقیقاتی درزمینه آموزش علوم پزشکی از دیدگاه اعضاء هیات علمی بیرجند

چکیده مقدمه و هدف: از وظایف یک عضو هیات علمی در دانشگاههای علوم پزشکی، تحقیق و پژوهش است. در عمل مشاهده می گردد بیشتر اساتید به سمت کارهای پژوهشی رشته تخصصی خود گرایش دارند و کمتر به سمت تحقیقات در حوزه آموزش، که خود از وظایف اصلی یک استاد محسوب می شود، علاقه مند هستند. بر این اساس این مطالعه، به بررسی عوامل ساختاری و مدیریتی موثر بر افزایش انجام پژوهش های آموزشی پرداخت. روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی است. جامعه هدف تمام اساتید دانشگاه علوم پزشکی بیرجند بودند. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که نمونه مورد بررسی 100نفر تعیین و به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته 19 ماده ای که دارای 2 خرده مقیاس بود، استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه به تائید افراد صاحب نظر رسید و پایایی بر اساس شیوه آلفای کرونباخ 81% بدست آمد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی) و آمار استنباطی (t تک نمونه ای ، t مستقل و تحلیل واریانس) در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که به ترتیب عامل ساختاری دانشگاه(42/1±24/4) و عامل مدیریتی دانشگاه (835/0±89/3) با افزایش انجام طرح های تحقیقاتی پژوهش در آموزش ارتباط دارد. همچنین نقش هر کدام از عوامل موثر بر تقویت پژوهشی در بین اساتید بر اساس جنس متفاوت بود (pvalue<0/05). نتیجه گیری: انجام اصلاحات ساختاری و مدیریتی، همچنین تغییر در سیاست های پژوهشی دانشگاه می تواند افزایش تحقیقات پژوهش در آموزش را در پی داشته باشد.